Waga psa czy kota, choć jest bardzo istotnym elementem oceny kondycji pupila, nie jest kryterium ostatecznym do odpowiedzi na pytanie ile powinien ważyć konkretny zwierzak. Pozwala ona natomiast na ustalenie, w którym kierunku zmierzają zmiany wagi. Oceny wagi psów i kotów dokonuje się w oparciu o tzw. BCS (body condition scale). Stosowanie tej skali polega na ocenie wizualnej zwierzaka w oparciu o pewne cechy budowy, a następnie zakwalifikowanie go do jednej z 9 grup, gdzie 1 oznacza skrajne wychudzenie, natomiast 9 zaawansowaną otyłość. Idealnie, żeby zwierzaki mieściły się w punkcie 4-5 (psy) lub 5 (koty).
W tej ocenie analizie podlegają głownie żebra, talia oraz u kotów także poduszka tłuszczowa na brzuchu (pełny opis na obrazach).
Żebra
U zwierząt z dobrą wagą ciała żebra są łatwo wyczuwalne podczas omacywania klatki piersiowej, ale niewidoczne gołym okiem. Można wymacać też niewielką ilość tkanki podskórnej tłuszczowej. W przypadku zwierząt otyłych wymagany jest większy ucisk, żeby wyczuć żebra, lub nie można tego zrobić w ogóle. Tkanki tłuszczowej jest u nich bardzo dużo. U zwierząt wychudzonych natomiast żebra są bardzo łatwo wyczuwalne, a tkanki tłuszczowej nie ma lub jest jej niewiele. W skrajnych przypadkach żebra są widoczne gołym okiem.
TALIA
U zwierząt z optymalną wagą wcięcie w talii widoczne jest od góry i z boku. Nie jest ono jednak bardzo mocno zaznaczone jak ma to miejsce u zwierząt wychudzonych. Otłuszczenie zmniejsza wcięcie lub wręcz je likwiduje.
PODUSZKA TŁUSZCZOWA U KOTÓW
Koty z prawidłową masą ciała mają bardzo słabo wyrażoną poduszkę tłuszczową znajdującą się na brzuchu. Brak poduszki może świadczyć o wychudzeniu, natomiast jej duży rozmiar o nadwadze bądź otyłości.
Jak karmić psa/kota, żeby nie przytył?
Punktem wyjścia jest tu dawka pokarmowa zawarta na opakowaniu karmy lub, w przypadku diety BARF obliczona ze specjalnych wzorów. Dawka ta stanowi całodzienne zapotrzebowanie na pokarm i nie uwzględnia smakołyków. Każdy dodatkowy "kęs" to dodatkowe kalorie, dlatego warto to uwzględnić w planowaniu diety. Dawkę pokarmu powinno się dostosowywać do do metabolizmu psa i oceniając BCS zmniejszać lub zwiększać dawkę wyjściową.
UWAGA!
W przypadku zwierząt z bardzo niskim (1-3) lub bardzo wysokim (7-9) wskaźnikiem BCS lub jeżeli nie masz pewności, czy prawidłowo żywisz swojego pupila koniecznie skontaktuj się z weterynarzem.
Komentarze
Prześlij komentarz